آموزش موسیقی

 با توجه به پر رنگ تر شدن نقش آموزش صداسازی در زمینه آموزش  خوانندگی , تعابیر و تعاریف مختلفی درباره ی مقوله صداسازی بوجود آمده است که در برخی موارد می توانند باعث سردرگمی ما شوند. به همین خاطر لازم است تعریف روشنی از صداسازی و تاثیر آن بر کیفیت خوانندگی ارائه نماییم تا باعث شود درک درستی از آن داشته باشیم.

متاسفانه بینشی سطحی حتی در میان موزیسین ها نیز متداول شده که آموزش صداسازی را وابسته به سبک موسیقی خواننده ها می دانند. مثلا هنرجویی که می خواهد آواز سنتی بخواند نخستین پرسشی که مطرح می کند این است که “شما چه سبک صداسازی را ارائه می دهید؟ راستش من ایرانی می خواهم بخوانم…” این دوستان بر این باورند که کسی که آواز اصیل ایرانی می خواند در مقایسه با کسی که خواننده ی پاپ است ، باید از لحاظ صداسازی به روشهای متفاوتی آموزش ببینند در حالیکه معنای صداسازی نوین که منطبق بر جدیدترین روشهای علمی تایید شده است عمیق تر از این ماجراست.

در حین آواز خواندن دو عملکرد اساسی و از لحاظ ساختاری کاملا متفاوت ولی در یک راستا و به موازات یکدیگر شکل می گیرند. وقتی هنرجو می خواهد آوازی را بخواند، در یک زمان باید هم از امکانات صوتی بدنش به بهترین نحو ممکن برای خلق یک صدا ی خوب استفاده کند و هم باید از لحاظ ذهنی بینشی را که نسبت به موسیقی و سبک مربوطه در خود پخته و جمع آوری کرده است ارائه دهد. صداسازی ارتباط مستقیم با عملکرد اولی پیدا می کند. بنابراین صداسازی به مفهوم کلی یعنی علمی که آگاهی شما را نسبت به بدنتان بعنوان یک ساز نشانه می گیرد. به زبان ساده تر، به این مساله اشاره دارد که چطور بتوانیم از امکانات صوتی بدنمان بطور صحیح و طبیعی استفاده کنیم و چطور این امکانات میتوانند همزمان با توسعه ی آگاهیمان گسترش یابند.

صداسازی یعنی چطور با ساز شگفت انگیزی که در اختیار داریم رفتار کنیم و چطور می توانیم توانایی اجرایمان را بالا ببریم. همانطور که یک نوازنده پیانو برای بالا بردن توانایی اجرایش تلاش می کند تا استفاده از وزن دستانش را بعنوان یک مهارت برای جلوگیری از هرگونه تنش و انقباضی از روی انگشتانش کشف کند؛ یک خواننده نیز باید به همین منوال در جهت ارتقاء کنترل و رهایی صدای خود گام بردارد.

تنها یک تفاوت عمیق بین نوازندگی و خوانندگی وجود دارد. سازی مثل پیانو از قبل برای تولید یک صدای مناسب و دقیق و خوش لحن و رنگ طراحی شده است و نیازی به طراحی دوباره ی شما ندارد در حالیکه در آواز، شما باید هم زمان با یادگیری تکنیکهای وابسته به ژانر موسیقی مورد نظرتان ، ساز درونی تان را برای تولید با کیفیت ترین صدای ممکن طراحی کنید. که این داستان موجب شده تا آواز در هاله ای از ابهامات پیچیده فرو برود و به همین دلیل در ایران شاهد حضور افراد معدودی هستیم که می توانند صدایی جادویی خلق کنند.

در حالی که آموزش تکنیک های صدا مرتبط با علمی کاملا تخصصی و نوین است که متاسفانه در کشور ما توجه چندانی به آن نشده است و اگر هم گفتمانی در این زمینه وجود داشته باشد اغلب سالهاست که از لحاظ علمی مردود شده و اساتید ما نیز از منسوخ بودن آن بی خبرند و کماکان بسیاری از این قبیل مباحث را سینه به سینه در آموزش های خود مطرح می کنند که این امر موجب می شود هنرجویی که ذاتاً نمی تواند صدای خوبی تولید کند و نیاز به آموزش های دقیق دارد, سال های سال با مشکلاتی که ریشه در عکس العمل های نادرست بدنش دارد درجا بزند و نهایتا با کوله باری از غم و اندوه با اعتماد به نفسی بر باد رفته به او القاء شود که هرگز استعداد این رشته را ندارد! در حالی که با آموزش های صحیح به راحتی می تواند به آرزوی خود برسد و با کیفیت عالی آواز بخواند..