آموزش موسیقی

پدال ساستین یا پدال دمپر به پیانیست ها امکان می دهد تا صدا را حتی زمانی که نت تمام شده به صورت طولانی تر و کش دارتری حفظ کنند. وقتی پدال ساستین را پایین نگه می دارید، تا زمانی که آن را رها نکنید نت ادامه پیدا می کند و صدا می دهد. این ابزار در موسیقی هایی که ریتم کندتری دارند و یا هنگام انتقال و رفتن به یک آکورد دیگر مفید است.

بیایید به ساز ارگ نگاهی بیندازیم. این ساز کلیدهایی مثل پیانو دارد اما فاقد پدال است؛ برای همین نوازندگان ارگ برای جبران عدم وجود پدال ساستین باید تکنیک نوازندگی شان را تغییر بدهند. با اینکه نبود پدال ساستین در ارگ جزو ویژگی های کلاسیک این ساز محسوب می شود؛ ولی در واقع انتقال روان صدا بدون وجود پدال ساستین کار خیلی دشوارتریست.

موقع نواختن پیانو و وقتی از یک آکورد به آکورد دیگر می روید، دستهایتان باید از یک نقطه به نقطه دیگر بپرند. گاهی اوقات این پرش ها کوچکند و برخی مواقع باید یک پرش بزرگ انجام بدهید. در این شرایط همانطور که انگشت هایتان روی هوا معلق هستند و تا زمانی که به آکورد دیگر برسند، صدای پیانو قطع می شود. در چنین مواقعی اگر از پدال ساستین استفاده نکنید سکوت ایجاد شده روی جریان نواختنتان تاثیر می گذارد.

با استفاده از پدال ساستین دیگر بابت حرکت از یک آکورد به آکورد دیگر نگرانی نخواهید داشت و پرش دست هایتان مشکل ساز نمی شود. می توانید پدال را پایین نگه دارید و وقتی به آکورد بعدی رسیدید آن را رها کنید. به این ترتیب موقع نواختن پیانو هیچ سکوتی ایجاد نمی شود. برای همین است که پدال ساستین ابزار ویژه ای برای همه پیانیست ها محسوب می شود.