آموزش موسیقی

تاریخچه آمپلی فایر های گیتار به حدود صد سال پیش باز میگردد. در سال 1920، نواختن گیتار مجهز به پیکاپ بسیار سخت بود، پیدا کردن آمپلی فایر و اسپیکر تنها ازکمپانی Radio Horns قابل خریداری بود و دارای خروجی آکوستیک فرکانس پایین بود. اسپیکر مخروطی، در محفظه های آمپ 2000 به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار گرفت، و تا سال 1925 برای فروش عرضه نشده بود. اولین آمپلی فایر و اسپیکر ها فقط با باتری های بزرگ قابل اجرا بودند، که باعث می شد حمل آن ها سخت و این آمپلی فایر ها سنگین باشند. زمانیکه مهندسین اولین آمپلیفایر دارای جریان AC  را طراحی کرده بودند  خیلی زود برای آلات موسیقی با صدای بالاتر مورد استفاده قرار گرفتند.

سرگذشت آمپلی فایر های گیتار الکتریک

مهندسین اولین سیستم آمپلی فایر و اسپیکر با صدای بلند، و قدرتمند را برای سیستم های عمومی و سالن های سینما طراحی کردند. این سیستم های PA بزرگ و سیستم های صدای سالن های سینما بزرگ و گران قیمت بودند، و همچنین برای بسیاری از موزیسین ها مورد استفاده نبود. پس از سال 1927، سیستم های PA کوچکتر و قابل حمل با جریان AC که می توانستند به سوکت های دیواری به راحتی متصل شوند بین موزیسین ها بسیار محبوب شدند. در اواخر دهه، 1920 تا اواسط دهه 1930، سیستم های قابل حمل کوچک PA و آمپلیفایر های کومبو کوچک تقریبا مشابه یکدیگر بودند. این آمپ ها یک بخش کنترل ولوم تک و یک یا دو جک ورودی، اسپیکر های فیلد کویل و محفظه چوبی نازک داشتند.

این آمپ های اولیه کنترل تن یا حتی سوئیچ On-Off نداشتند. در سال 1928، Stromberg-Voisinet اولین شرکتی بود که ساز های استرینگ شده و پک آمپلیفایر می فروخت. این امپ شمایلی همچون تصویر زیر را داشت. با این حال، نوازندگان به دلیل استفاده از تن و ولوم نامطلوب، و عدم اطمینان کافی توجه  چندان زیادی به محصولات این شرکت نداشتند. در سال 1932، ابزار های الکترو استرینگ آمپ گیتار همراه با خروجی بالا و پیکاپ مپنتیک استرینگ رونمایی شدند. الکترو الگوی استاندارد آمپ های کوچک موسیقی جز را تنظیم کرده است: یک محفظه چوبی همراه با آمپلی فایر الکترونیکی که در داخل آن نصب شده بود و یک دسته راحت جهت حمل راحت این سیستم را ارائه کرد.